Het viertje van 26 mei 2019

Weekbulletin van de Vier Evangelisten
zondag 26 mei 2019, 6e zondag van pasen

Handelingen 15, 1-2 en 22-29 Apocalyps 21,10-14 en 22-23 Johannes 4, 23-29

Wij zijn geneigd te denken dat het in de Bijbel om drie groepen gaat, Joden, heidenen en christenen. Dat is niet juist. De benaming christenen komt slechts drie keer in het N.T. voor en wordt voor het eerst gegeven door niet-gelovigen aan de volgelingen van Christus. Maar dat zijn Joden of bekeerde heidenen. Er is dan nog geen sprake van een aparte groep die tegenover het Jodendom staat. Waar de apostelen komen, gaan zij eerst naar de synagoge.

In de gemeente van Antiochië ontstaat onrust als sommigen beweren dat bekeerde heidenen alleen behouden kunnen worden als ze de wet van Mozes onderhouden en besneden zijn. Paulus en Barnabas gaan te rade bij de gemeente in Jeruzalem. God heeft zonder onderscheid te maken de Heilige Geest aan de heidenen gegeven, aldus Petrus. Het is niet goed aan hen een last op te leggen die wijzelf nauwelijks kunnen dragen. Zich onthouden van afgodenvlees, bloed, verstikt vlees en ontucht is voldoende.

In de laatste hoofdstukken van het Johannesevangelie gaat het over de liefde. Mozes en Elia mogen het gelaat van God niet zien. God is de Onnoembare, de Ongeziene. Het unieke van de Joods-christelijke religie is dat God mens wil worden, bij de mensen wil zijn. God krijgt voor ons een gelaat in Jezus die de heerlijkheid van de Vader moet openbaren en dat is Zijn liefde voor ons. Het gelaat van Jezus spoort ons aan liefde te doen. Het gelaat van Jezus mogen wij zien in het gelaat van de Ander, van de medemens die een appèl doet op onze verantwoordelijkheid en liefde.
Wij zijn mensen van de aarde, Adam. God zal hier op aarde bij ons zijn en ons onvolmaakte handelen voltooien, ons gemis wegnemen. Een nieuwe hemel en aarde. Een nieuw Jeruzalem daalt uit de hemel neer. Zon en maan, de oude schepping is voorbij. De glans van Gods heerlijkheid verlicht ons. Wij mogen terugkeren naar het ongeschapen Licht.
J. Verhoeven

Een nieuwe toekomst

Dit weekend is het zover. We verhuizen naar de vernieuwde kerk. Het is een heel ingrijpende gebeurtenis die ons met vreugde vervult. Maar er is ook pijn om het afscheid. Een plek verdwijnt waar velen van ons de diepste momenten van het leven beleefd hebben, waar gevierd werd om het geluk dat hen ten deel viel, waar gehuild en gerouwd werd om de pijn en het lijden dat hen overkwam. De kerk was vooral de plek waar God ontmoet werd, waar Hij ervaren werd in het vieren van de eucharistie en de andere sacramenten. Het was de plek waar mensen elkaar konden ontmoeten en een gemeenschap vormden waar iedereen zich thuis mocht voelen, verwelkomd werd als kind van God, als broer of zus… Het verhaal op deze plek zal hier nu stoppen. De realiteit dwingt ons hiertoe: de rede zegt ons dat het moet, misschien zelfs dat het goed is zo. Maar ons hart voelt de pijn en vreest de leegte.

Toch is het geen definitief einde van onze gemeenschap. We gaan naar een vernieuwde Pauluskerk. Het wordt onze kerk, de kerk van ons allemaal. Samen zullen we bouwen aan een sterke, hechte gemeenschap. We zullen elkaar blijven dragen en steunen in woord en daad en in gebed. Bij het verlaten van de Lucaskerk nemen we het H. Sacrament met ons mee. Christus, aanwezig in het Brood gaat met ons mee. Hij zal ons verder begeleiden op onze levenstocht. Hij zegt tot ons: ‘Weest niet bang, Ik ben met jullie, voor altijd.’ Laten we daarom hoopvol de toekomst tegemoet gaan, erop vertrouwend dat Hij met ons meegaat en ons – doorheen alle gebeurtenissen – de weg toont die we samen kunnen gaan.
Pastor Dominiek Deraeve sdb

Benoeming

Zes jaar geleden ben ik naar Amsterdam gekomen en heb ik de functie van directeur – overste van de gemeenschap – uitgeoefend. Volgens de regels van de salesianen is deze functie in regel voor zes jaar.

Een tijd geleden heeft de provinciaal me gevraagd een andere taak op me te nemen. Ik ben hierover met hem meerdere keren in gesprek gegaan. Uiteindelijk heeft de provinciaal vrijdag 17 mei beslist om me tegen 8 december te laten wonen in Don Bosco te Assel, nabij Apeldoorn. Hij heeft dit reeds op zaterdag 18 mei in een rondzendbrief aan de salesianen en andere betrokkenen bekendgemaakt. Daarbij heeft hij als volgt mijn taak daar omschreven: “Dominiek zal de zorg opnemen voor de gemeenschap en voor de liturgie ter plaatse en in de naburige Heilige Geestkapel. Assel Don Bosco Centrum, waar jaarlijks veel jongeren en volwassenen over de vloer komen, mag op hem rekenen om samen met de vrijwilligers gastheer te zijn en een aanbod te doen voor groepen die rekenen op het getuigenis van een salesiaan.”

Concreet betekent dit dat ik nog zes maanden onder jullie zal zijn als pastoor. Andy Jebarus, die nu ook in onze gemeenschap woont en diensten in de parochie doet, zal mij dan opvolgen. In de komende zes maanden zal ik samen met Andy en het bestuur zorgen voor een soepele overgang.

Graag had ik de boodschap van mijn vertrek persoonlijk tot jullie gericht. De snelheid, echter, waarop het bericht door mijn overste verspreid is, maakte dit echter niet mogelijk. Bijkomend moest ik vorige week voorgaan in Het Nieuwe Verbond, ook één van mijn parochies. Daardoor moest ik dit vorige week via een schriftelijke mededeling doen.

Persoonlijk had ik het, zoals jullie, liever anders gehad, maar na gesprek met mijn provinciale overste is dit toch het besluit dat hij genomen heeft. Ik heb me steeds enorm thuis gevoeld bij jullie en voelde me gelukkig bij jullie en in de hele regio. Laten we samen de komende maanden nog het beste ervan maken en elkaar steunen in ons gebed.
pastor Dominiek Deraeve sdb

Week Nederlandse Missionaris

De werkgroep Missie & Ontwikkeling vraagt uw welwillende aandacht voor onze missionarissen, vrouwen en mannen, religieuzen en leken.
In het weekend van 1 en 2 juni worden folders uitgereikt en in het weekend van 8 en 9 juni is de deurcollecte.

Werkgroep Missie en Ontwikkeling
Vier Evangelisten