Colm 16 juli 2017
De komende twee weken ben ik in Malawi. Het wordt mijn eerste (echte) bezoek aan Afrika, en ik kijk er erg naar uit. Veel weet ik nog niet. Dus ik laat het op me afkomen. Wat ik wel weet is dat de Gemeenschap van Sant’Egidio daar een aantal aidsklinieken heeft en een aantal voedingscentra. Wij gaan daar met een groep jongeren (en twee van mijn leeftijd) uit Antwerpen en Amsterdam helpen. Na terugkomst vertel ik graag wat wij gedaan hebben. Nu kan ik alvast de achtergrond vertellen. Aids richt in grote delen van Afrika al jaren een enorme verwoesting aan. Waar HIV- en aidspatiënten in het westen goede medicijnen krijgen en voldoende te eten hebben, ontbreekt het daar vaak aan beide. Daarnaast is het taboe veelal nog veel groter dan hier, en sterven vele armen omdat ze sowieso al verzwakt zijn door honger. Toen Sant’Egidio de vraag kreeg om daar te helpen – eerst in Mozambique en daarna onder andere in Malawi (een van de armste landen ter wereld) – zijn we ons op besmette zwangere vrouwen gaan richten. Inmiddels zijn duizenden van hen gered doordat ze medische zorg van westerse kwaliteit krijgen en zo nodig voedsel. Het bijzondere is dat hun kinderen in bijna alle gevallen gezond (onbesmet!) ter wereld komen. Bovendien hebben zij nu een moeder die weliswaar besmet is – aids is helaas nog steeds niet te genezen – maar gezond genoeg om voor hen te zorgen. Ik voel me vereerd dit van dichtbij te mogen meemaken. pastor Colm Dekker
