Een nieuwe toekomst

Dit weekend is het zover. We verhuizen naar de vernieuwde kerk. Het is een heel ingrijpende gebeurtenis die ons met vreugde vervult. Maar er is ook pijn om het afscheid. Een plek verdwijnt waar velen van ons de diepste momenten van het leven beleefd hebben, waar gevierd werd om het geluk dat hen ten deel viel, waar gehuild en gerouwd werd om de pijn en het lijden dat hen overkwam. De kerk was vooral de plek waar God ontmoet werd, waar Hij ervaren werd in het vieren van de eucharistie en de andere sacramenten. Het was de plek waar mensen elkaar konden ontmoeten en een gemeenschap vormden waar iedereen zich thuis mocht voelen, verwelkomd werd als kind van God, als broer of zus… Het verhaal op deze plek zal hier nu stoppen. De realiteit dwingt ons hiertoe: de rede zegt ons dat het moet, misschien zelfs dat het goed is zo. Maar ons hart voelt de pijn en vreest de leegte.

Toch is het geen definitief einde van onze gemeenschap. We gaan naar een vernieuwde Pauluskerk. Het wordt onze kerk, de kerk van ons allemaal. Samen zullen we bouwen aan een sterke, hechte 
gemeenschap. We zullen elkaar blijven dragen en steunen in woord en daad en in gebed. Bij het verlaten van de Lucaskerk nemen we het H. Sacrament met ons mee. Christus, aanwezig in het Brood gaat met ons mee. Hij zal ons verder begeleiden op onze levenstocht. Hij zegt tot ons: ‘Weest niet bang, Ik ben met jullie, voor altijd.’ Laten we daarom hoopvol de toekomst tegemoet gaan, erop vertrouwend dat Hij met ons meegaat en ons – doorheen alle gebeurtenissen – de weg toont die we samen kunnen gaan. 

Pastor Dominiek Deraeve sdb